Afscheid nemen bestaat niet
Na een lange strijd tegen kanker, is mijn lieve opa vandaag heengegaan. Schrijven is mijn manier van verwerken. Ik wil graag met jullie dit gedicht delen:
Lieve opa,
Vandaag ben jij heen gegaan,
Ver weg bij ons vandaan gegaan,
Naar het hiernamaals opgestegen,
Je had ieders zegen,
Nog geen 2 uur nadat ik afscheid had genomen,
Hebben de engelen jouw meegenomen,
Ik kan het nog steeds moeilijk geloven,
Maar ik weet dat je rust hebt daarboven,
Ik zal alle mooie momenten met jou nooit vergeten,
Alle momenten dat we samen zaten te keten,
De grapjes, je ondeugende lach,
Ik hoop dat je daarboven ook weer lachen mag,
Alle jaren dat wij samen op de skies van de berg gingen,
En talloze andere mooie herinneringen,
Zal ik voor altijd in mijn hartje dragen,
Hiervan zal ik er nu een aantal voordragen,
De zomeravonden met het badje in de tuin,
De uitstapjes naar de dierentuin,
De uren met de vogeltjes in de schuur,
Samen in de achtertuin op avontuur,
Jij was altijd de sterke man achter mij,
Die herinneringen blijven mij voor altijd bij,
Veel over je verleden heb je niet gesproken,
En waarom jij met je familie had gebroken,
Maar tijdens jouw ziektebed heb je meer losgelaten,
Wij hebben samen nog eens goed kunnen praten,
En ik ben jou alleen maar nog meer gaan waarderen,
Jij hebt mij de belangrijke dingen doen realiseren,
De mensen van wie je houdt,
De persoon die je trouwt,
Je familie en vrienden om je heen,
Die helpen je door de zware tijden heen,
Je was een trotse man,
De zusters die je verzorgden daar moest je niets van,
Eigenwijs is zachtjes uitgedrukt,
Maar wel een man die de vruchten van het leven plukt,
Een moeilijke start als kleine jongen,
Maar jij hebt je weg uiteindelijk gevonden,
Ik bewonder hoe jij de humor van dingen in kon zien,
Jij was de grappigste opa bovendien,
Die lolbroek, zo zal jij in mijn herinneringen zijn,
Gelukkig is er nu een einde aan al die pijn,
Na deze lijdensweg mag jij nu eindelijk rusten,
Lieve opa, rust zacht, weltrusten <3
