De emotionele rollercoaster

Ik zit op de grond, foamroller naast me, de muziek vrolijk spelend op de achtergrond. Terwijl mijn spieren zich steeds meer ontspannen van mijn rekoefeningen, word ik overvallen door gevoelens van blijheid en tevredenheid. 'Hé dat is lang geleden' , denk ik in mijzelf. De afgelopen weken had ik het gevoel dat mijn emoties alle kanten op gingen. En ik dacht dat ik hier wat aan moest doen, want ik voelde me nou niet echt bepaald fijn. Maar moet dat eigenlijk wel, je altijd fijn voelen? En moeten onze emoties altijd stabiel zijn?

Terwijl ik daar zo mijn gemoedstoestand zat te observeren, bedacht ik me dat onze emoties door zo veel dingen beïnvloed worden; zoals de mijne door de vrolijke muziek op dat moment en door de ontspanning van mijn spieren. En zoals de golf van vrolijkheid en tevreden zijn met mijzelf opkwam, zo ebde hij ook weer weg, waar ik al bang voor was. Waarom kunnen die fijne gevoelens nou niet gewoon voor altijd blijven? Dan hoeven al die nare gevoelens er ook niet te zijn. Telkens wanneer ik mij vrolijk en fijn voel, bereid ik mij alweer voor op het moment dat die nare gevoelens terugkomen. 'Dit kan toch niet voor altijd duren.. die nare gevoelens komen toch wel weer naar boven..' 

Gek eigenlijk, dat het zo duidelijk is dat dit voor nare gevoelens zo werkt, maar voor fijne gevoelens voelt dat toch niet helemaal hetzelfde. Al werkt het natuurlijk precies zo! Ook die fijne gevoelens komen en gaan. Alleen mijn focus lag vooral op de momenten dat die negatieve gevoelens er waren waardoor het lijkt alsof die er veel vaker en veel sterker aanwezig zijn. Helaas is ons brein zo geprogrammeerd om meer op negatieve signalen te letten dan op positieve signalen, evolutie enzo, je kent het wel. Maar het goede nieuws is: je brein kun je trainen, herprogrammeren! 

In plaats van nog langer te vechten tegen de ups en downs, besloot ik om het er maar gewoon te laten zijn. Er tegen vechten werkte niet, in tegendeel zelfs. Het zorgde er alleen maar voor dat ik me slechter voelde en vermoeid raakte van al het onderdrukken en  het proberen een smile op mijn gezicht te toveren terwijl ik me helemaal niet zo voelde. Als die ups en downs toch wel zouden komen, kan ik ze maar beter er gewoon laten zijn, des te soepeler zal ik er doorheen gaan. Bewust, terwijl ik daar op de grond zat, liet ik komen wat er kwam, wat voor gevoel dan ook. Ik zei tegen mijzelf: 'Het is goed zoals het is, laat het maar komen, het mag er zijn'. En dit gaf me zo'n rustgevend gevoel, dat is moeilijk te omschrijven. De gedachte dat gevoelens er mogen zijn en dat alles goed is zoals het is geeft zoveel vrede en rust in je hoofd. Dit heeft mij overigens wel wat training gekost voordat ik dit zo kon ervaren hoor. Deze mindfulness state kun jij ook voor jezelf creëren. 

Tip: probeer om elke dag, al is het maar voor 5 minuutjes, stil te staan bij wat je voelt. Vecht niet langer tegen dat nare gevoel. Laat het er maar even zijn. Kijk er even naar en zeg tegen jezelf: 'Het is goed zo, het mag er zijn'. Blijf dit herhalen. Elke dag eventjes. Op den duur gaat dit een mantra worden dat automatisch boven dobbert in je gedachten als je bij je gevoel stilstaat. 

Ik hoop dat jij met dit verhaal ook wat rust kan vinden. Het is heel normaal om schommeling in je stemming te hebben, dat is niks om je zorgen over te maken. Er tegen vechten is heel erg vermoeiend. Probeer het er te laten zijn. Elk gevoel mag er zijn. Het zijn onze richtingaanwijzers in het leven. Ze geven een signaal, ze willen je iets vertellen. 

Wat vertelt jouw gevoel je vandaag?