Hallo lente

Moeder aarde begint te ontwaken,

Uit haar diepe winterslaap te geraken,

De eerste tekenen van nieuwe leven laten zich zien,

Je hoort de vogeltjes wel zingen misschien,

De zaden die in de aarde waren ingebed,

Hebben hun weg naar boven ingezet,

De eerste sneeuwvlokjes lachen je tegemoet,

De eerste zonnestralen op je snoet,

Met het ritme van de natuur mee,

Ontpopt zich ook dat verlangen, een nieuw idee,

Genietend met je voeten in het natte gras,

Te midden van al het groen en het gewas,

Dankbaar voor het aanbreken van de nieuwe tijd,

Nemen we van de kou en duisternis afscheid,

De bijtjes vliegen vrolijk van bloem naar bloem,

Met elke landing geven ze een zachte zoen,

Lente, wat fijn dat je er weer bent,

Dat je samen met ons nieuwe paden verkent,

Verblijd door de lammetjes in de wei,

Geniet ik van dit mooie jaargetij.

De lente staat symbool voor het nieuwe leven dat ontwaakt uit zijn winterslaap. Dit is een mooie metafoor die het proces weerspiegelt waar wij allemaal in zekere zin doorheen gaan. Het nieuwe jaar is begonnen en we hebben allemaal intenties, plannen en dromen voor het nieuwe jaar. Deze zaadjes die we in ons hoofd geplant hebben, mogen nu tot bloei gaan komen. Welke plannen heb jij gemaakt?

Nu de eerste sneeuwklokjes zich laten zien, is het fijn eens te reflecteren op waar jij staat in dit proces. Mijn grootste voornemens voor het nieuwe jaar waren om voor mijzelf te kiezen, balans te vinden tussen inspanning en ontspanning en mijn authentieke zelf te zijn. Het zit in mijn karakter om alles leuk te vinden en overal naar toe te willen gaan. Helaas is de mens gelimiteerd in zijn tijd en energie en gaat dat dus niet allemaal. Tevergeefs allerlei dingen in de agenda proberen te proppen heeft me echter niet veel gebracht behalve vermoeidheid en een verdere verwijdering van wie ik echt ben. Als je opgebrand bent kun je de dingen die je blij maken niet meer doen en kun je ook niet van waarde zijn voor de mensen om wie je geeft. 

Ik heb geleerd om te rusten, toe te geven aan vermoeidheid wanneer dit zich aandient. Het is een liefkozend signaal dat ik op mag laden, zodat ik daarna weer de dingen kan doen die me blij maken. Voor mij was het heel erg lastig om 'niets' te doen omdat dat voelde als falen. Het voelde niet goed om te luieren omdat ik het gevoel had dat ik iets moest doen, productief moest zijn. Dit is iets wat veel mensen denk ik wel herkennen. Wanneer je altijd maar druk bezig bent en door blijft rennen, voelt stilzitten heel erg onwennig. Rusten voelde voor mij alsof ik het tempo van de maatschappij niet bij kon houden en dus gefaald had. Toen ik echter mijn dagen anders in ging delen, begon ik me meteen veel beter te voelen. Ik plan nu niet meer mijn hele dag vol met afspraken. 's Ochtends nadat ik een afspraak heb gehad, ga ik even naar buiten om een rondje te lopen en een frisse neus te halen. 's Middags na de lunchpauze ga ik even liggen met mijn ogen dicht, vaak om te mediteren. Aan het eind van de dag ga ik na mijn afspraken nog eens een rondje lopen om een frisse neus te halen. Zo zorg ik ervoor dat ik mijn hoofd even leeg kan maken en zo creëer ik momentjes voor mezelf om op tot mezelf te komen. 

Niet alleen mijn energieniveau maar ook mijn productiviteit schoot omhoog. Wat ik voor heen in een hele dag deed, doe ik nu in een paar uurtjes. Doordat ik meer energie heb, kan ik mij beter focussen en krijg ik meer gedaan. Ik gun mezelf pauzes tussendoor waarna ik weer fris aan het werk kan gaan. Door te kiezen voor mijzelf, ben ik meer van waarde voor de wereld om mij heen. Ik ben productiever op werk maar ik ben ook 'aanweziger' als ik met vrienden en vriendinnen ben. Ik heb echt energie en aandacht voor hen. Wanneer je laag in energie zit, gaat alles een beetje langs je heen. Jij hebt toch ook graag dat mensen volledig met hun aandacht bij jou kunnen zijn als je met ze afspreekt? Je kunt ervoor zorgen dat je zelf écht aandacht voor de ander kunt hebben door regelmatig voor jezelf te kiezen. Dit klinkt misschien tegenstrijdig maar is eigenlijk heel erg logisch :). 

Gun jij het jezelf om rustiger te leven, om te mogen rusten en bij jezelf te mogen blijven? Durf jij écht voor jezelf te kiezen en zo meer van waarde te zijn voor de wereld om je heen?