Kwetsbaarheid als kracht

In deze blog wil ik graag een persoonlijk verhaal met jullie delen. Iets wat mij diep van binnen raakt. En dat wil ik niet om aandacht te vragen. Maar ik doe het omdat ik weet dat er honderden, misschien wel duizenden anderen op deze aarde rondlopen die dezelfde gevoelens ervaren. Ik doe het omdat ik juist hen wil laten weten dat ze niet alleen zijn en dat ze ongelooflijk veel kracht kunnen halen uit hoe zwak en ellendig ze zich nu voelen. 

Laat me eerst een vraag stellen. Wat houdt jou tegen om succesvol te zijn? Dit kan op elk gebied in je leven zijn. Wat houdt je tegen om een gelukkige relatie te hebben, om succes te hebben in je carrière, om je goed te voelen?

Wat mij heel erg lang tegen gehouden heeft is het gevoel dat ik geen onvoorwaardelijke liefde verdien, dat ik het niet waard ben. En het geloof dat ik niet goed genoeg ben als persoon. Dit is niet iets waar je mee geboren wordt. Deze gevoelens komen uit een tijd waarin ik dacht mijn moeder elk moment te kunnen verliezen en alles deed om haar bij me te houden, waarin ik als kind mijn eigen mening niet kon uitspreken zonder fysiek/emotioneel geweld en waarin ik alleen de aandacht en liefde ontving die ik nodig had wanneer ik als de beste presteerde. Het heeft mij diep in mijn ziel geraakt dat ik de onvoorwaardelijk liefde waar ik zo naar verlangde niet kreeg en dat ik moest werken voor mijn waardering. De enige manier om mij waardig te voelen en om die liefde te krijgen is door anderen te pleasen. Door aan iedereen zijn verwachtingen te voldoen. Het heeft mij tot in mijn ziel geraakt dat de personen die mij die onvoorwaardelijke liefde zouden moeten geven, dit niet konden. Lang heb ik hen dat heel erg kwalijk genomen. Ik was boos, verdrietig, gekwetst dat zij niet de personen waren die zij behoorden te zijn, dat ik de onvoorwaardelijke liefde van hen niet kon ontvangen. Deze gevoelens hebben mij nog lang klein gehouden en beperkt in de keuzes die ik maakte in mijn leven.

Zelfs nadat ik uit deze situatie was gehaald, bleef ik bezig met iedereen pleasen. Ik legde de lat met alles voor mezelf heel erg hoog omdat dat de enige manier was waarop ik wist dat ik waardering en liefde zou kunnen ontvangen. Het maakte me doodongelukkig. Bij de kleinste dingen voelde ik mij afgewezen of buitengesloten. Alles vatte ik op als een bevestiging voor het feit dat ik niet goed genoeg was, dat ik het niet goed genoeg deed en dat ik het niet waard was om onvoorwaardelijke liefde te ontvangen.. Ik was zo bezig met hoe anderen zich voelde en met het pleasen van hen, dat ik niet meer wist wie ik zelf was. Ik wist niet wat ik voelde, waar ik voor stond of wie ik was. Ik kon niet dealen met de pijn uit het verleden en stopte alles weg. Niet meer eten en zo dun worden dat alle emoties afvlakken was mijn overlevingsstrategie. 7,5 Jaar lang heb ik gevochten om hier uit te klimmen en om mijzelf terug te vinden. En dat allemaal omdat ik niet de onbezorgde jeugd had die elk kind behoort te krijgen. Oneerlijk vond ik het, woest en verdrietig was ik.

Maar na het zien van de documentaire I am not your Guru van Tony Robbins begon er iets in mijn gedachten te spelen. Wat ik uit de documentaire haalde was het volgende: Als ik mijn ouders kwalijk neem wat zij mij hebben aangedaan en alles wat zij mij niet hebben gegeven wat ze wel hadden moeten doen,... dan moet ik ze ook kwalijk nemen wat voor krachtig persoon ik nu ben. Want als ik niet door die diepe dalen was gegaan, had ik ook nooit de kracht gevonden om eruit te komen. Omdat ik die trauma's doorgemaakt heb en omdat ik het donker gezien heb, heb ik ook het licht gevonden. Mijn grootste kwetsbaarheid, is mijn grootste kracht geworden. Ik heb zo'n intens groot vermogen ontwikkeld om mij in anderen te kunnen verplaatsen, om voor hen te voelen wat ze voelen dat ik mensen heel erg makkelijk kan begrijpen. Ik hoef maar naar lichaamshouding te kijken en het verteld me meer dan 1000 woorden zouden kunnen. En mijn diepste donkere dalen hebben in mij een kracht aangewakkerd, een drive om anderen te helpen. Deze drive geeft me zo veel energie en kracht, het maakt dat ik voel dat ik leef. Ik gun niemand de gevoelens die ik gehad heb en juist dat maakt dat ik nu met zo veel kracht en passie anderen kan helpen die in alle duisternis ook even het licht niet meer zien. Ik ben dankbaar voor de jeugd die ik gehad heb omdat het me gemaakt heeft tot wie ik nu ben. En ik weet dat juist dit mij in staat zal stellen zo veel anderen te kunnen helpen. Dat is mijn drive, en dat is wat ik zal doen.

Laat jouw grootste zwakte, jouw kracht zijn. Je diepste wonden zijn vaak je grootste bron van motivatie. Ze zijn de bronnen die je drijven in wat je doet. En als je het durft om die bronnen aan te spreken, ben je niet te stoppen. Dan kun je beginnen met keuzes maken vanuit je ziel, van waaruit jij écht voor staat. De dingen die je meegemaakt hebt, hebben je een onwijs krachtig persoon gemaakt. Het is aan jou om die kracht te gebruik en je leven in te richten zoals jíj dat wilt!

Durf jij voor je kwetsbaarheid te gaan staan en vanuit daar je kracht te vinden en het leven te creëren waarin jij gelukkig bent?

Mocht je vragen hebben of tips/advies willen van mij dan hoor ik graag van je :)