Omgaan met vervelende gebeurtenissen

Vandaag heb ik de hele dag nog steeds last gehad van mijn kuit met lopen. Het is woensdag en vanavond is er baantraining. Bezorgd stap ik bij de masseur binnen om half 7. Hij is met iemand bezig maar wil wel even snel naar mijn kuit kijken. Hij vraagt of de meneer die op de bank ligt dit niet erg vind. Gelukkig had deze wel even de tijd. Dankbaar ga ik op de bank liggen. Het ziet er niet best uit en de masseur raad mij aan om niet te gaan lopen. Nadat hij mijn kuit wat los gemasseerd heeft komen we tot de conclusie dat ik wel kan inlopen en rustige tempo's kan doen maar niet aanzetten of hard gaan trainen. Dit kwam mooi uit aangezien we langere tempo's hadden op een wat rustiger tempo. Tijdens de training voel ik nog steeds wel de pijn als ik even stop met lopen maar tijdens de tempo's verdwijnt dit weer.

Na afloop van de training loop ik vrolijk richting het krachthonk om een fijne massage te gaan halen voor mijn kuit. Daar staat de masseur al buiten en ik zeg hem vrolijk gedag. Maar ik krijg de vrolijke begroeting niet terug. 'Waar slaat dit nou op?!' begint hij. Verbaasd vraag ik hem: 'Wat precies'?. "Nou, eerst kom je miepend bij me binnen en vervolgens zie ik je gewoon de training doen. Ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik voel me zo niet serieus genomen''. Geschrokken kijk ik hem aan. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Meteen vertel ik hem dat dat echt helemaal niet de bedoeling was en dat ik hem wel serieus neem. Ik verontschuldig me en vertel dat zodra mijn spieren warm waren ik minder last had. Nadat we even gepraat hebben bedaard hij gelukkig. Wel geeft hij me mee dat ik hier in echt wat volwassener moet worden en gewoon nog rustiger aan moet doen als ik ergens last van heb. Geschrokken en verdrietig ben ik naar huis gegaan.

Thuis heb ik nog eens nagedacht over alles wat hij gezegd heeft. Ik voelde een intens medelijden met de man dat hij zich niet serieus genomen voelde. Als er iemand is die hem waardeert dan ben ik het wel. Een aantal weken geleden zei hij zelf nog dat het zo fijn is om zo'n dankbare klant als ik te hebben omdat ik altijd met een lach binnenkom en met een lach weer vertrek. Het raakte me daarom heel erg dat hij het gevoel had dat ík hem niet serieus nam. De reden dat het me zo raakte is omdat het lijnrecht stond tegenover de waarden die ik heb. Ik zie mijzelf als een eerlijk persoon die anderen respecteerd. Ik heb er de hele avond mee in mijn maag gezeten. Maar ik bedacht me dat niets voor niks gebeurd. Dus ik begon mijzelf af te vragen wat ik uit deze situatie zou kunnen leren? Welke les zou ik hier uit kunnen trekken?

Als ik dan heel eerlijk naar mijzelf ben, komt het toch weer uit op dat ik beter naar mijn lichaam had kunnen luisteren. Ondanks dat het wel beter ging tijdens de tempo's had ik het misschien beter gewoon niet kunnen doen en even rust kunnen nemen. Zeker met het oog op de competitie van zondag. Misschien had de masseur wel gelijk en mag ik inderdaad leren om meer mijn verantwoordelijkheid te nemen over de gezondheid van mijn eigen lichaam. Mijn drive als sporter nam het hier over van het verstand. Ik heb besloten voortaan nog beter naar mijn lichaam te luisteren en het zekere voor het onzekere te nemen. Vandaag (donderdag) heb ik dan ook niet gelopen maar een klein stukje op de racefiets gezeten. De kuit voelt al ietsjes beter maar de pijn en stijfheid is zeker nog niet weg. In de winkel van Runnersworld heb ik meteen steunkousen aangeschaft. Morgen met de baantraining weet ik nog niet of ik ga lopen. Dat hang helemaal af van hoe ik mij voel, en dit keer, zal ik wel het zekere voor het onzekere nemen 😊.

Omdat ik het zo naar vind dat de masseur zich zo gevoeld heeft heb ik een kleinigheidje gekocht die ik zaterdag mee zal nemen als ik naar hem toe ga. Ik wil hem toch laten zien hoe erg ik waardeer dat hij me altijd oplapt en dat hij zich zo verantwoordelijk voelt voor mijn welzijn. Dat spreekt voor hem. Het is een man met een hartje van goud en dat mag hij weten. Ik zal hem vertellen over de les die hij me heeft helpen leren. Ook zal ik hem vertellen hoe dankbaar ik hem ben dat hij zo open en eerlijk tegen mij is geweest over zijn gevoel!

Als ik nu kijk naar hoe ik om ga met deze situatie is dat een wereld van verschil met hoe ik er vroeger mee om gegaan zou zijn. Ik zou mezelf zo rot gevoeld hebben, schuldgevoelens hebben en mezelf het verschrikkelijk kwalijk genomen hebben. Maar nu zie ik dit soort situaties meer als een les. Ik ben dankbaar dat ik mag leren en groeien, elke dag. Het heeft geen zin om in negatieve gevoelens te blijven hangen of de situatie erger te maken in je hoofd. Je kunt jezelf allemaal negatieve dingen gaan aanpraten en jezelf de grond in stampen, maar wat schiet je daar mee op? Wat gebeurd is, is gebeurd. Soms hebben we het gevoel dat het leven ons overkomt, dat we er geen controle over hebben. De manier om dit gevoel terug te krijgen is door te controleren hoe je reageert op situaties en hoe je ermee om wilt gaan. Dát is waar je kracht ligt en dát is waarmee je een verschil kan maken in je leven. Wanneer je leert om situaties niet te persoonlijk te nemen, maar te kijken naar wat je mag leren voor de toekomst, zul je de wereld een stuk minder vijandig gaan zien. Je kunt dan dankbaar zijn voor de lessen die je aangereikt worden. Ze helpen je namelijk groeien. Ze maken je sterker als persoon en helpen je met het maken van toekomstige keuzes. Hoe mooi is dat?! In plaats van jezelf de grond in te stampen kun je ook jezelf vergeven voor de misstap die je gemaakt hebt en jezelf aanmoedigen om ervan te leren voor in de toekomst.

Soms krijgen we kritiek of nare opmerkingen ondanks dat we zo ons best doen en ondanks dat we niks fout doen. Dit zijn nare dingen, die een gevoel van onmacht, hopeloosheid en minderwaardigheid teweeg kunnen brengen. Herinner jezelf er dan aan dat deze dingen altijd zullen gebeuren en dat je het nooit voor iedereen altijd goed kunt doen. Daar hebben wij mensen te verschillende perspectieven op het leven voor. Je kunt het misschien niet voorkomen, maar je kunt wel bepalen hoe je er mee om wilt gaan. De vraag die je jezelf daarvoor stelt is:

Hoe kun je deze situatie gebruiken om te groeien als persoon en voor de toekomst te leren andere keuzes te maken?