Zelfbeeld, zelfvertrouwen en gedachten

Vandaag besloot ik mijn lichaam de kans de geven om uit te rusten, zoveel als het nodig had. Dus, geen wekker! Wakker worden wanneer mijn lichaam uitgerust was. En dat was inderdaad een stukje later dan ik verwacht had. Maar dat is helemaal goed, ik had het nodig. Na een lekker ontbijtje, kleedde ik mij rustig aan met een fijn muziekje op. Ik had zin om mij eens mooi te maken. Kleding waar ik me mooi in voel, make-up op, haar mooi gedaan! Ik voelde me gelijk lekker in mijn vel!

In de stad zag ik de blikken die ik kreeg, anderen zagen ook hoe ik mij voelde. Ik denk echt dat je uitstraling zo veel invloed heeft op hoe mensen op je reageren. En uitstraling zit hem niet alleen in uiterlijk, maar ook juist hoe je je van binnen voelt!

Ik voelde mij zelfverzekerd en lekker in mijn vel zitten. En ik denk niet zozeer dat het ligt aan de kleding die ik aantrok, maar meer aan het feit dat ik even echt tijd had besteed aan mijzelf. Ik heb mijn lichaam de rust gegund die het nodig had, en ik nam even echt de tijd 's ochtends om me klaar te maken voor de dag. Dit maakte dat ik met een goed gevoel over mijzelf de dag kon beginnen, ik was immers lief geweest voor mezelf. En wat je liefde geeft, dat groeit. En zo groeit ook mijn zelfvertrouwen stukje bij beetje.

Dit is niet altijd zo geweest. Ik ben opgegroeid met het idee dat ik alleen goed genoeg was als ik presteerde. Ik als persoon deed er niet zo toe, daar was niet echt aandacht voor. En dit was heus niet bewust gedaan hoor. Maar ik kreeg altijd complimentjes over hoe goed ik het wel niet deed op school en als ik een turnwedstrijd gewonnen had. Maar daarentegen de wind van voren als ik verloren had of een onvoldoende had gehaald. Als ik een 6je had gehaald werd daar ook niks over gezegd, wat mij het signaal gaf dat dat niet goed genoeg was. Hierdoor heb ik nooit geleerd dat ik goed ben zoals ik ben, ondanks dat ik niet overal de beste in ben of altijd win. Dit heeft bij mij voor een flink laag zelfbeeld gezorgd en dus ook in weinig zelfvertrouwen. Ik had impliciet het geloof dat ik niet goed genoeg was zoals ik was, dat het altijd beter moest. En hierin ben ik zeker niet de enige. Ik ken heel veel mensen om mij heen die ook zo'n niet-helpende, destructieve gedachte hebben. Deze zijn hardnekkig, omdat we jarenlang niet beter wisten. En je gaat me niet geloven als ik zeg dat je deze ook kunt veranderen, maar toch is het zo! En ik ben het levende bewijs.

De truc zit hem in, zoals met bijna alles, oefenen oefenen oefenen. Onze hersenen zijn veranderbaar, en daarmee onze gedachtenpatronen ook. Als we bepaalde verbindingen of gedachtepatronen sterker maken, zullen de verbindingen die we minder of niet gebruiken afsterven. Zo gaat dat al je hele leven. Nieuwe cellen en verbindingen worden aangemaakt, en degene die niet gebruikt worden of niet meer nodig zijn sterven af. Klinkt heel simpel zat toch? Maar hoe begin je...

De eerste stap is bewustwording. Telkens als je weer die twijfel voelt om iets te doen, zal het me wel lukken? Kan ik dit wel? Of als die nare gedachten weer boven komt dobberen: Ik ben toch niet goed genoeg, ik kan het ook nooit goed doen.. Hielp het bij mij om tegen mezelf te zeggen: Hé daar is die gedachte weer. Probeer het patroon maar te leren kennen. Wanneer steekt hij bij jou de kop op? In wat voor situaties? Welke gedachten horen daarbij?

Zodra je je bewust bent van het patroon en de gedachten die erbij horen, kun je proberen om eens andere gedachten tegen jezelf te zeggen. In plaats van 'ik ben niet goed genoeg' kun je proberen te zeggen: 'Ik ben goed zoals ik ben'. En in het begin geloof je er niks van, en zijn die negatieve gedachten veel sterker. Maar zoals met alle gewoonten, kost het tijd om deze te veranderen. Zie het als het her-programmeren van je brein. De negatieve gedachten moeten eruit slijten en vervangen worden door nieuwe, helpende gedachten.

Hoe liever je voor jezelf bent, hoe fijner het is om met jezelf te zijn. En aangezien je non-stop met jezelf bent, kun je het maar beter fijn hebben toch?! 😉